อีกหนึ่งปีที่ผ่านไป...

หนึ่งปีที่ผ่านมา
เป็นปีที่มาพร้อมกับการเปลี่ยนแปลงมากมาย
ซึ่งก็มาพร้อมกับการเปลี่ยนโรงเรียนนั่นเอง
ทั้งเพื่อนใหม่ ครูใหม่ สภาพแวดล้อมใหม่
และสิ่งแปลกใหม่อีกหลายอย่างที่ผมต้อง
ปรับตัวเข้าหา

ก็เป็นอะไรที่น่ากังวลอยู่
ก่อนการเข้าไปเรียนในโรงเรียนที่ได้ชื่อว่า
ดีที่สุดในประเทศในเรื่องต่างๆ เช่นจะกดดัน
เครียดรึเปล่า หรือจะเรียนยากหรือไม่

ในภายภาคต่อมา เมื่อผมพบว่า
เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็วมากๆ
(เร็วกว่าทุกปีที่ผ่านมา)
ผมจึงได้รับรู้ในที่สุดว่า
ผมมีความสุขที่ได้เข้ามาใช้ชีวิต
ในโรงเรียนเตรียมอุดมศึกษา
แล้วก็ใช้ชีวิตผ่านช่วงเวลาที่แปลกใหม่
ไปได้ด้วยดี

ช่วงนี้ก็ใกล้สอบปิดภาคเรียนแล้ว
เพื่อนๆแต่ละคนก็มีปฏิกิริยาและการกระทำ
เกี่ยวกับเรื่องนี้แตกต่างกันออกไป
แน่นอนว่าบางคนก็ตั้งใจอ่านหนังสือ
อย่างแข็งขันตามสไตล์ของเด็กเรียน
แต่ส่วนใหญ่ก็ไม่ บางคนถึงกับทำเหมือน
ยังไม่มีอะไรผิดปกติหรือจะมีอะไรเกิดขึ้น
เลยด้วยซ้ำ ยังสนุกเฮฮา ขำๆกันอยู่โดย
ไม่คำนึงถึงหายนะ(สำหรับบางคน)
ที่กำลังใกล้เข้ามา เหอะๆ

พอสอบเสร็จก็คงจะได้ปิดเทอมแล้ว
สบายไปอีกสอง สามเดือน เห้อ
รู้สึกเหมือนเพิ่งไปสมัครสอบเข้า
โรงเรียนใหม่ๆ

ช่วงเวลานี้ก็คงเป็นเวลาที่สำคัญที่สุด
สำหรับชีวิตม.สี่ ที่เหลืออยู่
ต้องแบ่งเวลาที่เหลืออยู่นี้อย่างมาก
เพื่อให้ผลสอบออกมาดีส่งท้าย
เพราะมันจะส่งผลต่อการจัดห้องในปีหน้า
โดยตรง

เราก็คงทำอะไรไม่ได้นอกจาก
ทำสิ่งที่ทำได้วันนี้ให้ดีที่สุด

... ของ 945

ช่วงนี้รู้สึกว่าห้อง 945 มันแปลกประหลาดพิกลยังไงก็ไม่รู้
มีแต่เรื่องประหลาดๆ ไม่ค่อยตรงกับภาพลักษณ์ของโรงเรียน
แล้วส่วนใหญ่ก็ไม่ค่อยจะน่าชื่นชมยกย่องเสียด้วย

ยกตัวอย่างเช่น อบายมุขต่างๆ
psp ดึงดูดชายหนุ่มจากทั่วทุกมุมห้องให้มา
จดจ่ออยู่กับมันได้ทุกช่วง ทุกเวลา ไม่เว้นมาแต่ในคาบเรียน
และแม้จำเป็นจะต้องใช้ไฟฟ้าของโรงเรียนขณะที่อาจารย์สอนก็ตาม
555 (ช่างด้านดีแท้) ก็อย่างว่า เมื่อมันมีสิ่งดึงดูด
มนุษย์ปุถุชนธรรมดา ซึ่งยังมีกิเลสอยู่ ก็ย่อมจะมีใจเบี่ยงเบน
และประพฤติในทางที่ผิดได้
ก็ยังนับว่าโชคดีที่ในที่สุด มันก็หายไปจากห้องได้ เพื่อนๆทั้งหลายจึง
ยังไม่ตกต่ำมาก

ต่อมาก็ไพ่
คราวนี้ทั้งห้องเรย ไม่เว้นหญิง ชาย วันแรกๆก็ยังกระจุกอยู่กลุ่มเดียว
ไปๆ มาๆ วงกลับขยายกว้าง
จนปัจจุบัน มีสองสามวงเป็นที่เรียบร้อย
แต่ก็ยังดีนะ ที่มันยังเป็นแค่ความบันเทิง มิใช่สิ่งอื่น
จะว่าไป ไพ่ถ้าเล่นสนุกๆ ไม่พนัน นี่ก็ติดน่าดู

ช่วงนี้ยังดีนะครับ ไม่ค่อยมีใครสนใจคอมประจำห้อง
มิเช่นนั้นคงมีคนเล่นเกมพิกาจูวอลเลย์บอล สลับกับการเล่นสลาฟ
555

อีกด้านหนึ่งที่รู้สึกว่าจะเป็นเรื่องใหญ่(มากๆ) คือเกย์
รู้สึกว่าเชื้อจะแพร่พันธุ์เร็วมาก
ผมก็ไม่แน่ใจว่ามันเริ่มมาจากใคร
รู้แต่ว่า ตอนนี้มีผู้ชายที่ออกจะบิดเบี้ยวหลายคนอยู่
ถึงขนาดมีคนสร้างข่าวลือว่า
มีนักเรียนชายในห้องสองคน
เข้าไปอาบน้ำด้วยกันแล้ว _ เห้อ
ยังดีที่มันไม่ใช่เรื่องจริง

ผมรู้สึกว่าห้องเรียนในปัจจุบันออกจะมีสีสันอยู่พอสมควร
แต่มันก็เป็นสิ่งที่ดีทำให้เราไม่เคร่งเครียดกับเรื่องเรียน
จนเกินไป
ออกจะดีด้วยซ้ำที่พอมีกิจกรรมให้ทำ
เพื่อนๆทั้งห้องก็จะได้มีความผูกพัน
และมีความสนิทสนมกันมากยิ่งขึ้น เพื่ออนาคตกับ
การใช้ชีวิตในโรงเรียน

!! ว่าด้วยเรื่องเรียนพิเศษ !!

ในช่วงเดือนที่ผ่านมา (มกราคม) และเดือนกุมภาพันธ์นี้เอง
จะเห็นได้ว่าเป็นช่วงเวลาที่วิ่งวุ่นดีแท้สำหรับการลงทะเบียน
และโอนเงิน เพื่อสมัครที่เรียนพิเศษ
เด๋วนี้โรงเรียนกวดวิชาช่างขายดีกันเหลือเกิน
ยอดขายตรงข้ามกับอาชีพค้าขายอื่นๆ ซึ่งยอดขายตก
เพราะเศรษฐกิจตกต่ำตามที่คุณตันหยงพาดพิง -_-
อย่างเหลือหลาย

เอาเป็นว่าเห็นแล้วก็รู้สึกอิจช้า อิจฉา พวกอาจารย์กวดวิชา
ที่เงินไหลมาเทมาอย่างไม่ขาดสาย และลูกค้าก็มีแต่จะเพิ่ม
จำนวนขึ้นเรื่อยๆ จากเมื่อก่อนมีแต่เด็ก ม.ปลาย ตอนนี้ขยาย
ไปถึงเด็ก ม.ต้น แล้วก็เลยไปถึงประถมเป็นที่เรียบร้อย
ลองนึกภาพเด็กประถมต้น หรืออนุบาลเดินทางมาเรียนกวดวิชา
คงเป็นอะไรที่พิลึก แต่ก็ไม่แน่ ใครจะรู้ว่าอีกหน่อยกวดวิชาจะ
ขยายไปถึงไหน
เดี๋ยวนี้มีการสร้างตึกใหม่ซะด้วย ทุ่มทุนสร้างและมันก็แสดง
ให้เห็นถึงความเฟื่องฟูของยุคแห่งการกวดวิชา

ตอนม.ต้น ผมไม่ค่อยจะเข้าใจเอาซะเลยว่าทำไมมันจะต้อง
ไปเรียนพิเศษกันมากมายนักหนา
ตอนเด็กๆ ไม่เห็นจะมีใครไปเรียนกันเลย แถมก็ยังเอาตัวรอด
ในการเรียนมาได้ทุกคน ไปเรียนแค่ตอนสอบเข้าก็พอแระ
แต่ไปๆมาๆทำไมพอเรียนไปๆ แล้วมันรู้สึกว่ากวดวิชาสำคัญขึ้นมา
ก็ไม่รู้
ไม่เรียนแล้วการเรียนมันเน่าๆพิกล
หลายคนคงมีคำตอบอยู่ในใจว่ามันเกิดอะไรขึ้นมา
และสาเหตุเพราะอะไร...
เอาเป็นว่าคิดกันเองแล้วกัน 555
เขียนวิจารณ์ใครไปมันก็คงจะไม่ดีอ่านะ
ท่านผู้อ่านท่านใดที่คิดว่าสามารถช่วยในการแก้ปัญหาได้
ก็ขอความกรุณาช่วยกันร่วมมือร่วมใจ(เอ.. ใช้คำถูกป่าววะ พอดีภาษาไทยเน่า)
ช่วยกันแก้ไขปัญหาหน่อยแล้วกันนะครับ
เพราะผมคิดว่า ในท้ายที่สุดแล้ว
ถ้าการเรียนในห้องเรียน และปัจจัยโดยรอบสามารถส่งเสริม
ให้เด็กมีการเรียนรู้ที่ดี และมีประสิทธิภาพอย่างเป็นที่น่าพอใจได้
ก็คงไม่มีใครอยากจะไปไขว่คว้าหาที่เรียนพิเศษเพื่อให้มันเหนื่อยเพิ่มหรอกครับ
จริงมั้ย..(พาดพิงจนได้ เหอะๆ)

ว่าแต่ ตกลงว่าเรียนฟิสิกส์ที่ไหนดีที่สุดกันแน่เนี่ย
ยังงงงง ตัดสินใจลงไม่ได้
ใครช่วยให้ความกระจ่างที

ความเป็นมาของ บอย โกสิยพงษ์?

บอย โกสิยพงษ์ เป็นนักแต่งเพลง นักร้อง และโปรดิวเซอร์
ผลิตเพลงแนว R&B มีชื่อจริงว่า ชีวิน โกสิยพงษ์ เกิดเมื่อวันที่ 5 กันยายน
พ.ศ. 2511 เป็นลูกคนกลางของครอบครัวโกสิยพงษ์
เริ่มเรียนเปียโนตั้งแต่อายุ 4 ขวบ ด้วยพื้นฐานความรัก ความชอบในด้านการ์ตูน
และเสียงดนตรีตั้งแต่เด็ก บอยเริ่มแต่งเพลงประกอบการ์ตูนที่เขียนขึ้นเอง
ตั้งแต่อยู่ชั้นประถมปีที่ 6 เมื่อเริ่มโตขึ้น บอยสนใจที่จะศึกษาต่อ
เกี่ยวกับเรื่องที่ชื่นชอบทั้งด้านการ์ตูนและดนตรี ในครั้งแรกนั้นบอยตั้งใจที่จะเรียนต่อ
เกี่ยวกับด้านการ์ตูนอย่างจริงจัง แต่ด้วยอุปสรรคบางประการทำให้ไม่สามารถเรียนได้
บอยจึงเบนเข็มไปหาด้านดนตรีซึ่งเป็นหนึ่งในสิ่งที่รักและชอบเช่นเดียวกัน

บอยเลือกศึกษาในด้าน song writing, electronic music
และ music business จาก UCLA (University of California at Los Angeles)
สหรัฐอเมริกา หลังจากที่ศึกษาจบมา ในช่วงเริ่มต้นของการทำงาน
บอยเป็นนักแต่งเพลงอิสระที่ทำงานให้ทั้งศิลปินเพลง และเพลงประกอบโฆษณา
หลังจากเก็บเกี่ยวประสบการณ์บนถนนสายดนตรีอยู่ระยะหนึ่ง
บอยก็ร่วมกับพันธมิตรด้านดนตรีอีกสามคน คือ กมล สุโกศล แคลปป์,
สมเกียรติ อริยะชัยพาณิชย์ และ สาลินี ปันยารชุน ก่อตั้งบริษัท เบเกอรี่มิวสิค
ขึ้นมาในปี พ.ศ. 2537 โดย เบเกอรี่มิวสิค คือค่ายเพลงที่เน้นงานเพลงทำเอง
ซึ่งขายความเป็นตัวตนของศิลปิน ศิลปินเบอร์แรกของค่าย อย่าง โมเดิร์นด็อก นั้น
ประสบความสำเร็จอย่างสูง สามารถแจ้งเกิดจนกลายมาเป็นหนึ่งสิลปินไอดอล
ของคนรุ่นใหม่ในเวลาต่อมา

การทำงานในนามนักแต่งเพลง และผู้บริหารเบเกอรี่มิวสิค ของ บอย โกสิยพงษ์ นั้น
เป็นที่กล่าวถึง และจับตามองในวงกว้าง เพลงของเบเกอรี่ที่ผ่านจากปลายปากกาของ
บอย เน้นไปในทางเพลงรัก โรแมนติก ที่ทั้งอบอุ่นและมองโลกอย่างเข้าใจ
เพลงส่วนมากของบอยจะเป็นเพลงในมุมบวกและแฝงไว้ด้วยความเป็นปรัชญา
ให้แง่คิด เพลงที่โด่งดังและสร้างชื่อให้กับบอย คือเพลงให้กำลังใจและแง่คิดดีๆ
อย่าง ฤดูที่แตกต่าง นั่นเอง

หลังจากการเติบโตที่รวดเร็วของ เบเกอรี่มิวสิค บอยก็เริ่มขยายกิจการงานในบริษัท
ไปสุ่สิ่งที่เขารักและชอบด้านอื่นๆ โดยเฉพาะเรื่องของการ์ตูนซึ่งเป็นหนึ่งความรัก
ความชอบของเขาตั้งแต่เด็กๆ นั้น บอยเริ่มก่อตั้งบริษัท บีบอยซีจี ขึ้น
มาสร้างงานการ์ตูนอนิเมชั่นและคอมมิกส์โดยเฉพาะ ส่วนบริษัทเพลงหุ้นส่วน
อย่างสมเกียรติก็ตั้งบริษัท โดโจ ซิตี้ ขึ้นมาทำงานเพลงเด็กสาววัยรุ่นสดใส
ซึ่งต่างไปจากแนวที่เบเกอรี่มิวสิคทำ นอกจากนี้ยังมีการผลิตนิตยสาร ในเครือออกมา
อีกสองเล่มคือ Katch และ Manga Katch
การประสบความสำเร็จที่ส่งผลให้เกิดการเติบโตแบบก้าวกระโดด
บวกกับปัญหาทางด้านเศรษฐกิจทำให้บริษัท เบเกอรี่มิวสิค
จำต้องควบรวมกิจการเข้ากับบริษัท บีเอ็มจี เอ็นเตอร์เทนเมนท์ ในปี พ.ศ. 2543
หลังจากนั้นทางบริษัท บีเอ็มจี เอ็นเตอร์เทนเมนท์ ต้องรวมกิจการเข้ากับบริษัท
โซนี่ มิวสิค เอ็นเตอร์เทนเมนท์ ไทยแลนด์ จนเกิดเป็นบริษัท
โซนี่บีเอ็มจี มิวสิค เอ็นเตอร์เทนเมนท์ จำกัด และ เบเกอรี่มิวสิค
ก็กลายเป็นค่ายย่อยของบริษัทดังกล่าวในที่สุด

หลังการควบรวมของกิจการ ทีมผู้บริหารและผู้ก่อตั้ง เบเกอรี่มิวสิคก็ตัดสินใจลาออก
แล้วแยกย้ายกันไปเดินบนเส้นทางที่ตัวเองรัก บอย โกสิยพงษ์ ที่ยังคงรัก
และชอบเรื่องดนตรี ก็เปิดค่ายเพลงเล็กๆ ที่เขาภาคภูมิใจที่จะเรียกว่า สหกรณ์ทางดนตรี
ที่ชื่อ Love Is (เลิฟอีส) ในปีพ.ศ. 2547 ร่วมกับ สุกี้ กมล สุโกศล แคลปป์
ต่อมาสุกี้ขอแยกตัวออกไปทำงานด้านวงการโทรทัศน์และธุรกิจส่วนตัวอย่างอื่น
บอยจึงลดขนาดองค์กรจนกระทั่งปัจจุบัน เลิฟอีส จึงเป็นบริษัท โปรดักชั่น เฮาส์
ที่ยังคงผลิตผลงานเพลงออกมาอย่างต่อเนื่อง
สำหรับชีวิตส่วนตัวของ บอย โกสิยพงษ์ เขาเป็นคาทอลิกที่ยึดมั่นในหลักคำสอนมาก
ทุกวันอาทิตย์เขาจะต้องไปโบสถ์ที่สุขุมวิท ซอย 16 ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากบ้าน
ที่โบสถ์แห่งนั้นเขาได้พบกับ ปุ๊ –อัญชลี จงคดีกิจ จนเป็นที่มาของการร่วมงานเพลงกัน
ในเวลาต่อมาหลายต่อหลายคร้ง นอกจากนี้บอยยังมีครอบครัวที่น่ารักอบอุ่น
โดยสมรสกับ วรกัญญา โกสิยพงษ์ มีลูกสาวด้วยกันสองคน คือ น้องดีใจ
และ น้องใจดี โกสิยพงษ์

จะเห็นได้ว่า บอย โกสิยพงษ์ เป็นคนที่มีความสามารถมาก แต่สาเหตุที่สำคัญ
ซึ่งทำให้เขาประสบความสำเร็จได้ ก็เพราะเขาได้ดำเนินชีวิตโดยประกอบอาชีพ
ในทางที่ถนัด และตัดสินใจทำธุรกิจต่างๆในจังหวะที่ถูกต้อง
ดังนั้นในการจะเลือกประกอบอาชีพ และทำธุรกิจต่างๆ จึงควรตัดสินใจ
โดยยึดถึงสิ่งที่เราชอบเป็นอันดับแรก และควรจะมีการตัดสินใจ
ทีดีเท่าที่เป็นไปได้ในการดำเนินชีวิตด้วย

รักคุณเข้าอีกแล้ว

เพื่อนๆ คงเคยฟังเพลงนี้กันมาบ้างแล้ว
ก็เห็นว่ามันเพราะดี
แล้วก็จะทำเรื่องเกี่ยวกับบอยด้วย
เลยเอา mv มาซะเลย

ทักทายกันหน่อย++

ก่อนอื่นต้องกล่าวสวัสดีผองเพื่อนผู้น่า...ทุกคน
รวมทั้งผุ้ชมที่น่าเคารพทุกท่าน(รวมถึงอาจารย์ด้วยแน่นอน)
หึหึ
ผมขอต้อนรับสู่บล็อกของผม
ต้องขอออกตัวก่อนว่า
มันเป็นการทำบล็อกครั้งแรกของผม
ดังนั้น...
มันอาจจะไม่สวยงามเท่าใดนัก...(ค่อนข้างแน่)
แต่ผมก็แบบว่า
จะตั้งใจทำให้ดีที่สุดครับ
ถ้ามีข้อติชมอะไรก็แนะนำกันได้
รับรองไม่มีเรื่อง
555